Sander Zeah
@: het neusje van de Zalm
- 62.100.24.219
(E-life A'dam)
|
|
Gepost op 24-9-2004 om 14:35 |
| |
Economen zijn optimum-fetisjisten!
Zoals een hoorcollege-docent laatst terecht opmerkte, na zijn intrigerende verhaal over 'beeldscherm-handelen', was dat alle economen gefascineerd zijn door optima.
Ik zou nu graag de overduidelijke link leggen tussen dit optima-gerelateerde fenomeen en de madeliefjes die vertrapt worden na een zekere dinsdagmiddag in september.
Net als economen die de hand proberen te leggen op marktgerelateerde groei, zo zijn madeliefjes onderworpen aan de zon die ze doet groeien. Maar telkens na de derde dinsdag in september worden zowel economen als madeliefjes ruw in hun optimale levenspatroon verstoord. Niets geen optima, niets geen koel briesje in combinatie met een gunstig zonnetje! Oh waar was die tijd, dat het naburige gras er vredig bij lag?! De bladertjes waaiden trotsierlijk en zorgeloos over het veld. Nee dan de derde dinsdag in september! Wat nou het neusje van de zalm, wat nou met je miljoenennota. Miljoenen economen die abrupt met hun neus op de niet optimale feiten worden gedrukt zult u bedoelen, beste meneer! Krijg toch de pestpokkenplaag en de hele flikkerse zooi! Wat zullen we nu beleven?! Denk toch ook eens aan al die gebroken economen, die hun zorgvuldig beredeneerde verhoudingen in duigen zien vallen.
Lopend over straat zakken ze door hun knieën en slaken ontredderde kreten. Ze moeten naar huis, maar waarvoor? Wat is het het allemaal nog waard? De kroeg lonkt en hun opgekropte woede leidt tot spreekkoren die Sylvie Meis reduceren tot een rattenplaag in Zuid-Oost Indië.
In al deze razernij en volslagen uit de hand lopende anarchistische gevoelens loert er een onweersstorm over de eens zo rustige grasvlakten en haar bewonende madeliefjes. De madeliefjes voelen het aankomen, net als vorig jaar begint het te regenen en de eerste verwarde economen rennen het Malieveld weer op om te demonstreren. Overal in het land, maar vooral hier moeten de madeliefjes de woede ondervinden van ontmoedigde economen. Het einde is nabij, een vertrappingsdood is onvermijdelijk. De bliksem slaat in en de chaos is compleet. De stervende madeliefjes en hevig snikkende economen worden overstemd door de hard kletterende regen en bliksem, maar temidden van al dit tumult gebeurt iets onwaarschijnlijks. Iets moois. Iets hemels. De regen houdt op. De wolkenvelden verdwijnen! Kijk! De zon komt door! De economen zijn sprakeloos en staren verward naar het tafereel. Uit de hemel daalt een dik mannetje neer, met een raar hoedje en een leren jas. 'Wat in de vrede gebeurt hier?!', brult een econoom. Het mannetje daalt neer op het Malieveld en de economen scharen zich in een kring om het verschijnsel heen, om een glimp op te vangen van wat komen zal. Opeens heft het mannetje zijn hoofd en begint te zingen! Het is niets minder dan de wederopstanding van Andre Hazes, beseffen de economen zich! 'Iemand, breng de man een biertje!', roept een vermoedelijke fan van de fatsige Amsterdammer. Zo geschiedde en niet veel later trokken de economen onder leiding van het kleine manneke richting het centrum van Den-Haag. Eenmaal aangekomen stond de menigte voor een dilemma. De kroeg in of naar het Binnenhof? De keuze werd wonderbaarlijk snel gemaakt en binnen de kortste keren verdronken de economen en Hazes zich in liters bier en bralden over de miljoenennota en de economische optima als vlieger die nooit op ging.
De volgende ochtend voorspelde weinig goeds. De dode madeliefjes op het Malieveld en de zwalkende economen op straat onthutsten de arbeidersklasse die reeds vroeg was opgestaan om de economie draaiende te houden. Schaamte sloop in de gedachten van de economen en maakte snel plaats voor het besef dat optima slechts momentopnamen zijn, en verreweg te idyllisch om als waarheid aan te nemen. Ze voelden zich schuldig over de vertrappingen die ze hadden aangericht op het Malieveld en het nodeloze gedrink in kroegen onder leiding van een zekere Hazes.
De economen verdwenen in de straten van Den Haag, om volgend jaar weer op te duiken en als typische ADO-aanhangers alle remmen los zouden laten. Wellicht dat Dries Roelvink hen dan zou kunnen ondersteunen. Zou dat een optimum zijn?
|
|
|
