|
|
| Onzin... |
| Uw gebrabbel & commentaar... |
|
|
|
Terug naar onzin
|
I'm Back
@: je moeders rug
- 80.60.206.110
(Jan)
|
|
Gepost op 1-8-2005 om 20:13 |
| |
"Wie niet waagt, wie niet wint", zei Nol Duyvenbode altijd. Het was, zo zou je wel kunnen zeggen, zijn levensfilosofie. Zo stak hij ooit zijn lul in een aquarium vol hongerige piranha's. Achteraf kon Nol moeilijk hard maken wat er met deze actie nou eigenlijk precies te winnen viel, maar Nol hield stug vol dat zijn leven sindsdien een stuk rijker was.
Een stuk armoediger was zijn sexleven, dat wilde hij wel toegeven. "Maar ach", zei Nol, "niets is fijner dan de hand aan jezelf slaan, zelfs sex niet". De hand aan zichzelf slaan... het was meer het topje van zijn wijsvinger aan zichzelf slaan, want veel meer dan knopje van een half bij een half (cm) hadden de chirurgen van het Academisch er niet van weten te redden.
Gelukkig was daar Joke, een Purmerendse straathoer die eruit zag alsof ze door een vlucht reigers was ondergescheten en naar zure yoghurt stonk van een merk dat alleen bij de Aldi te halen valt. Enfin, Joke stelde niet al te zwaren eisen, omdat daar waar vroeger haar kut zich zetelde zich thans een biochemisch experiment afspeelt dat zijn weerga niet kent. Het had nog het meeste weg van een half geopende kaastosti vermengt met opgeklopte slagroom dat door een yak was uitgekotst en zo een uur of wat in de brandende zon lekker had kunnen bijkleuren. Een knopje van een half bij een half (cm) paste er nog net wel in, mits dat knopje geprepareerd was met de nodige vaseline. Mazzel voor onze Nol, zul je zo denken en Nol dacht er niet anders over.
Hij struinde door zijn nederige stulpje op zoek naar een potje vaseline of iets wat er op leek. Uiteindelijk vond hij alleen een tube met een of andere vettige zalf erin die zich prima leende voor wat komen ging. Nol ging terug naar de slaapkamer en smeerde de zalf op zijn knopje. Onderwijl ging Joke als een dood karkas op bed liggen en stak alvast een peuk op, want lang kon het niet duren. Nol kroop op Joke en deed zijn ding.
Het liefdesspel werd voltrokken in precies 17 seconden en Nol stond trots en voldaan weer op. Maar toen hij naar zijn knopje keek schrok hij zich een hoedje. Deze was er niet meer. Nol bedacht zich geen moment en duwde zijn opengesperde hand diep in Joke haar Vlikobak, op zoek naar zijn mannelijkheid. Wat hij uiteindelijk in zijn hand had had nog het meest weg van een etterende foetus waar zelfs de gemiddelde priester op een goede dag zijn hond nog vanaf zou trappen. Het bleek Joke haar baarmoeder te zijn.
Pas toen hij met de handen in het haar op de rand van zijn bed ging zitten zag Nol wat dit kwaad veroorzaakt had. Hij las met tranende ogen de tekst op de tube, waarvan hij de inhoud even daarvoor nog triomfantelijk op zijn knopje had gesmeerd. Aambeienzalf...
|
|
|
K. Nonnen
|
|
Commentaar gegeven op 1-8-2005 om 20:23 |
| |
"een anekdote doorspekt met ranzigheid, grenzend aan het onmogelijke"
|
|
Dolf
|
|
Commentaar gegeven op 10-8-2005 om 12:8 |
| |
Wanneer alle heilige huisjes tot de grond toe zijn afgefikt, zijn er altijd nog mensen die over het as heen willen pissen. Hulde hiervoor! Moge alle critici bot-cholera in hun kaken krijgen als dit relaas niet het summum van neo-plastisch proza is.
Vulgair? Welnee; neem 'n kijkje in je eigen anus en vertel me hoe de wereld ervoor staat...
|
|
|
|
|
|
