Moeders... een Space Story
@: Het jaar 2063
- 192.168.40.11
(Intranet - Jochem)
|
|
Gepost op 11-11-2007 om 4:02 |
| |
Sommige mensen hebben wel eens het gevoel dat ze bekeken worden. Ik had hetzelfde gevoel op het moment dat ik opkeek van mijn bierglas.
Toegegeven; ik had net iemand op zijn kop in het oor geneukt omdat ik diegene helemaal zat was en gewoon te geil was, maar ik vond het bijzonder onbeleefd.
Ik keek op en wilde aanstalten maken iedereen die me aankeek een goeie beuk op de kop te geven toen een appetijtelijke jongedame op me af stapte.
"Je bent me opgevallen" zei ze.
"Goh, lekkere openingszin, wat ben je; 5?" zei ik; het er gewoon te snel uit knallend om te bedenken dat met aardig zijn je sneller kan neuken.
"Dat bedoel ik; dat onverfijnde: dat mag ik wel".
"OK, ik detecteer hier een zekere aantrekkingskracht" kwam ik er toch even overheen. Er zijn maar weinig vrouwen die na het afzeiken van een openingszin blijven staan, OK, Fatima Moreiro de Melo misschien; maar dat is ook gewoon een hoer. Eentje die ik zonder blikken of blozen zou doen, dat wel; maar het is een vrouw, en dus een hoer.
Ze wenkte naar me dat ik mee moest komen. Ik liep een hotel in en het zag er steeds beter uit; neuken zou het worden.
We liepen naar een hotelkamer en ze hield de deur open. Ik liep naar binnen en hoorde achter me: "Je lijkt me gewoon echt net wat voor mijn moeder". Ik keek voor me en zag haar moeder liggen in een pose die ik niemand aan wil doen qua omschrijving en waarvan ik hard weg wilde lopen.
De deur werd achter mij in het slot gedraaid en ik hoorde voetstappen zich verwijderen...
"Hoeren" dacht ik bij mezelf; maar hoeren hadden me ook niet kunnen redden in deze situatie. Ik klom het raam uit en liet me op beamen door Scotty (aka drie2janee; het blijft een robot met een nostalgische drang naar gaye oude namen).
Daar aangekomen heb ik de hele planeet ondergesproeid met mijn sperma en het opgeblazen. Flikker toch op; eerst mij dissen en dan denken dat ik maar gewoon neuk omdat er wat met de benen wijd ligt...
En zo eindigde weer een avond van de enige echte space-cowboy en zijn moeder-fobie.
|
|
|
